Aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna. Absolwentka PWST we Wrocławiu (2014). W latach 2014-2017 w zespole Teatru Polskiego w Bydgoszczy. Współpracuje z Nowym Teatrem w Warszawie, Komuną Warszawa, Teatrem Polskim w Poznaniu. Pracowała z Anną Smolar, Wiktorem Rubinem, Bartkiem Frąckowiakiem, Aną
Aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna. Absolwentka PWST we Wrocławiu (2014). W latach 2014-2017 w zespole Teatru Polskiego w Bydgoszczy. Współpracuje z Nowym Teatrem w Warszawie, Komuną Warszawa, Teatrem Polskim w Poznaniu. Pracowała z Anną Smolar, Wiktorem Rubinem, Bartkiem Frąckowiakiem, Aną Vujanovič, Weroniką Szczawińską, Moniką Strzępką, Łukaszem Kosem, Pawłem Wodzińskim, Aleksandrą Jakubczak, Kubą Skrzywankiem, Igą Gańcarczyk. Zagrała w filmach m.in Wojtka Smarzowskiego, Borysa Lankosza, Bartka Kaczmarka, Marii Sadowskiej, Agnieszki Polskiej oraz w serialach „Na noże”, „O mnie się nie martw”, „Czas honoru”, „Bodo”, „Komisarz Alex”, „Lekarze”, „1983”. Oraz w teatrze telewizji w sztuce „Słabi” Magdaleny Drab w reżyserii Arka Biedrzyckiego. W 2017 roku zdobyła nagrodę aktorską za rolę w spektaklu "Henrietta Lacks" w reż. Anny Smolar na 57. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych oraz Nagrodę zespołową jury społecznego dla aktorek za role w spektaklu "Żony stanu, dziwki rewolucji, a może i uczone białogłowy" w reż. Wikora Rubina na 57. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych. W zespole STUDIO od września 2018.
Spektakl okrzyknięty przez krytyków jednym z najważniejszych wydarzeń sezonu 2016/17. Berlin Alexanderplatz w reżyserii Natalii Korczakowskiej to dzieło wyjątkowe - imponujące swoim rozmachem, znakomitymi kreacjami aktorskimi, warstwą wizualną i dźwiękową.
Spektakl okrzyknięty przez krytyków jednym z najważniejszych wydarzeń sezonu 2016/17. Berlin Alexanderplatz w reżyserii Natalii Korczakowskiej to dzieło wyjątkowe - imponujące swoim rozmachem, znakomitymi kreacjami aktorskimi, warstwą wizualną i dźwiękową.
Spektakl okrzyknięty przez krytyków jednym z najważniejszych wydarzeń sezonu 2016/17. Berlin Alexanderplatz w reżyserii Natalii Korczakowskiej to dzieło wyjątkowe - imponujące swoim rozmachem, znakomitymi kreacjami aktorskimi, warstwą wizualną i dźwiękową.
Spektakl okrzyknięty przez krytyków jednym z najważniejszych wydarzeń sezonu 2016/17. Berlin Alexanderplatz w reżyserii Natalii Korczakowskiej to dzieło wyjątkowe - imponujące swoim rozmachem, znakomitymi kreacjami aktorskimi, warstwą wizualną i dźwiękową.
Spektakl Anny Smolar zainspirowany powieścią „Koniec z Eddym” Édouarda Louisa przygląda się doświadczeniu systemowego ucisku i stawia pytanie o lojalność wobec korzeni i klasy społecznej.
Spektakl Anny Smolar zainspirowany powieścią „Koniec z Eddym” Édouarda Louisa przygląda się doświadczeniu systemowego ucisku i stawia pytanie o lojalność wobec korzeni i klasy społecznej.
Spektakl Anny Smolar zainspirowany powieścią „Koniec z Eddym” Édouarda Louisa przygląda się doświadczeniu systemowego ucisku i stawia pytanie o lojalność wobec korzeni i klasy społecznej.
Spektakl Anny Smolar zainspirowany powieścią „Koniec z Eddym” Édouarda Louisa przygląda się doświadczeniu systemowego ucisku i stawia pytanie o lojalność wobec korzeni i klasy społecznej.
Spektakl Anny Smolar zainspirowany powieścią „Koniec z Eddym” Édouarda Louisa przygląda się doświadczeniu systemowego ucisku i stawia pytanie o lojalność wobec korzeni i klasy społecznej.
Spektakl Anny Smolar zainspirowany powieścią „Koniec z Eddym” Édouarda Louisa przygląda się doświadczeniu systemowego ucisku i stawia pytanie o lojalność wobec korzeni i klasy społecznej.
Spektakl Anny Smolar zainspirowany powieścią „Koniec z Eddym” Édouarda Louisa przygląda się doświadczeniu systemowego ucisku i stawia pytanie o lojalność wobec korzeni i klasy społecznej.
Spektakl Anny Smolar zainspirowany powieścią „Koniec z Eddym” Édouarda Louisa przygląda się doświadczeniu systemowego ucisku i stawia pytanie o lojalność wobec korzeni i klasy społecznej.
Spektakl Anny Smolar zainspirowany powieścią „Koniec z Eddym” Édouarda Louisa przygląda się doświadczeniu systemowego ucisku i stawia pytanie o lojalność wobec korzeni i klasy społecznej.
Spektakl Anny Smolar zainspirowany powieścią „Koniec z Eddym” Édouarda Louisa przygląda się doświadczeniu systemowego ucisku i stawia pytanie o lojalność wobec korzeni i klasy społecznej.
Witkacy, wychowany w Tatrach, wierzył, że natura może być źródłem doświadczenia metafizycznego, dzięki któremu współczesny człowiek ma szansę ochronić swoją indywidualność przed bezduszną maszyną społeczną zachodniej cywilizacji.
Witkacy, wychowany w Tatrach, wierzył, że natura może być źródłem doświadczenia metafizycznego, dzięki któremu współczesny człowiek ma szansę ochronić swoją indywidualność przed bezduszną maszyną społeczną zachodniej cywilizacji.
Witkacy, wychowany w Tatrach, wierzył, że natura może być źródłem doświadczenia metafizycznego, dzięki któremu współczesny człowiek ma szansę ochronić swoją indywidualność przed bezduszną maszyną społeczną zachodniej cywilizacji.
Witkacy, wychowany w Tatrach, wierzył, że natura może być źródłem doświadczenia metafizycznego, dzięki któremu współczesny człowiek ma szansę ochronić swoją indywidualność przed bezduszną maszyną społeczną zachodniej cywilizacji.
Powrót do jednego z najgłośniejszych przedstawień w historii Studio. Oryginalną wersję „Tamary" uznano w 1990 roku za znak nowych, potransformacyjnych czasów i porównywano do musicalu „Metro". Tym razem historię wizyty Tamary Łempickiej w marionetkowym faszystowskim państwie opowiada Cezary Tomaszewski. W roli głównej gościnnie Jan Peszek.
Powrót do jednego z najgłośniejszych przedstawień w historii Studio. Oryginalną wersję „Tamary" uznano w 1990 roku za znak nowych, potransformacyjnych czasów i porównywano do musicalu „Metro". Tym razem historię wizyty Tamary Łempickiej w marionetkowym faszystowskim państwie opowiada Cezary Tomaszewski. W roli głównej gościnnie Jan Peszek.
Powrót do jednego z najgłośniejszych przedstawień w historii Studio. Oryginalną wersję „Tamary" uznano w 1990 roku za znak nowych, potransformacyjnych czasów i porównywano do musicalu „Metro". Tym razem historię wizyty Tamary Łempickiej w marionetkowym faszystowskim państwie opowiada Cezary Tomaszewski. W roli głównej gościnnie Jan Peszek.
Powrót do jednego z najgłośniejszych przedstawień w historii Studio. Oryginalną wersję „Tamary" uznano w 1990 roku za znak nowych, potransformacyjnych czasów i porównywano do musicalu „Metro". Tym razem historię wizyty Tamary Łempickiej w marionetkowym faszystowskim państwie opowiada Cezary Tomaszewski. W roli głównej gościnnie Jan Peszek.
Powrót do jednego z najgłośniejszych przedstawień w historii Studio. Oryginalną wersję „Tamary" uznano w 1990 roku za znak nowych, potransformacyjnych czasów i porównywano do musicalu „Metro". Tym razem historię wizyty Tamary Łempickiej w marionetkowym faszystowskim państwie opowiada Cezary Tomaszewski. W roli głównej gościnnie Jan Peszek.
Powrót do jednego z najgłośniejszych przedstawień w historii Studio. Oryginalną wersję „Tamary" uznano w 1990 roku za znak nowych, potransformacyjnych czasów i porównywano do musicalu „Metro". Tym razem historię wizyty Tamary Łempickiej w marionetkowym faszystowskim państwie opowiada Cezary Tomaszewski. W roli głównej gościnnie Jan Peszek.
Powrót do jednego z najgłośniejszych przedstawień w historii Studio. Oryginalną wersję „Tamary" uznano w 1990 roku za znak nowych, potransformacyjnych czasów i porównywano do musicalu „Metro". Tym razem historię wizyty Tamary Łempickiej w marionetkowym faszystowskim państwie opowiada Cezary Tomaszewski. W roli głównej gościnnie Jan Peszek.
Powrót do jednego z najgłośniejszych przedstawień w historii Studio. Oryginalną wersję „Tamary" uznano w 1990 roku za znak nowych, potransformacyjnych czasów i porównywano do musicalu „Metro". Tym razem historię wizyty Tamary Łempickiej w marionetkowym faszystowskim państwie opowiada Cezary Tomaszewski. W roli głównej gościnnie Jan Peszek.
Spektakl Anny Smolar zainspirowany powieścią „Koniec z Eddym” Édouarda Louisa przygląda się doświadczeniu systemowego ucisku i stawia pytanie o lojalność wobec korzeni i klasy społecznej.
Spektakl Anny Smolar zainspirowany powieścią „Koniec z Eddym” Édouarda Louisa przygląda się doświadczeniu systemowego ucisku i stawia pytanie o lojalność wobec korzeni i klasy społecznej.
Spektakl Anny Smolar zainspirowany powieścią „Koniec z Eddym” Édouarda Louisa przygląda się doświadczeniu systemowego ucisku i stawia pytanie o lojalność wobec korzeni i klasy społecznej.
Spektakl Anny Smolar zainspirowany powieścią „Koniec z Eddym” Édouarda Louisa przygląda się doświadczeniu systemowego ucisku i stawia pytanie o lojalność wobec korzeni i klasy społecznej.
Spektakl Anny Smolar zainspirowany powieścią „Koniec z Eddym” Édouarda Louisa przygląda się doświadczeniu systemowego ucisku i stawia pytanie o lojalność wobec korzeni i klasy społecznej.
Spektakl Anny Smolar zainspirowany powieścią „Koniec z Eddym” Édouarda Louisa przygląda się doświadczeniu systemowego ucisku i stawia pytanie o lojalność wobec korzeni i klasy społecznej.
Spektakl Anny Smolar zainspirowany powieścią „Koniec z Eddym” Édouarda Louisa przygląda się doświadczeniu systemowego ucisku i stawia pytanie o lojalność wobec korzeni i klasy społecznej.
Spektakl Anny Smolar zainspirowany powieścią „Koniec z Eddym” Édouarda Louisa przygląda się doświadczeniu systemowego ucisku i stawia pytanie o lojalność wobec korzeni i klasy społecznej.
Witkacy, wychowany w Tatrach, wierzył, że natura może być źródłem doświadczenia metafizycznego, dzięki któremu współczesny człowiek ma szansę ochronić swoją indywidualność przed bezduszną maszyną społeczną zachodniej cywilizacji.
Witkacy, wychowany w Tatrach, wierzył, że natura może być źródłem doświadczenia metafizycznego, dzięki któremu współczesny człowiek ma szansę ochronić swoją indywidualność przed bezduszną maszyną społeczną zachodniej cywilizacji.
Witkacy, wychowany w Tatrach, wierzył, że natura może być źródłem doświadczenia metafizycznego, dzięki któremu współczesny człowiek ma szansę ochronić swoją indywidualność przed bezduszną maszyną społeczną zachodniej cywilizacji.
Witkacy, wychowany w Tatrach, wierzył, że natura może być źródłem doświadczenia metafizycznego, dzięki któremu współczesny człowiek ma szansę ochronić swoją indywidualność przed bezduszną maszyną społeczną zachodniej cywilizacji.
