Janina Węgrzynowska, „Obraz szaro-oranżowy”, 1979, olej na płótnie, 80 x 60 cm 

Janina Węgrzynowska (1930–2010) była malarką i graficzką, członkiną Związku Polskich Artystów Plastyków. Studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1949-155), gdzie uzyskała dyplom na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Eugeniusza Eibischa. Była długoletnią wpółpracowniczką tygodnika „Argumenty” (1958–1975) i Telewizji Polskiej (1975–1991). Tworzyła malarstwo, kolaże i obiekty przestrzenne. Jej prac prezentowane były na Festiwalach Polskiego Malarstwa Współczesnego na Zamku Książąt Pomorskich w Szczecinie oraz Wystawach Malarstwa i Grafiki Okręgu Warszawskiego ZPAP w warszawskiej Zachęcie. W 2005 roku w Galerii Studiow Warszawie miała miejsce wystawa jej prac wraz z projektem laserowym „Rysowanie światłem” przygotowanym we współpracy z Pracownią Scenografii Laserowej i Specjalnych Efektów Świetlnych na Politechnice Warszawskiej.

Obraz szaro-oranżowy Janiny Węgrzynowskiej z 1979 roku znajdujący się w Kolekcji Galerii Studio można przypisać do grupy żywych, wielobarwnych kompozycji, w których artystka używała intensywnych kolorów w taki sposób, aby wydobyć pełną skalę efektów świetlistości i zaciemnienia. Zestawiała ze sobą zarówno kolory kontrastowe, jak i wykorzystywała wiele odcieni jednej barwy. Węgrzynowska twierdziła, że swoją drogę w sztuce zawsze wiązała ze światłem i ruchem. Ruch według niej istnieje w przestrzeni nieprzerwanie, oddziałuje na przedmioty, pozostając w sprzeczności z malarstwem, jest z natury statyczne. „Pamiętam – wspominała – że zawsze, kiedy wychodziłam z muzeów, zaskakiwał mnie kontrast pomiędzy tętniącą życiem ulicą a zastygłymi w bezruchu postaciami na oglądanych obrazach. To uczucie dawało do myślenia, prowokowało pytanie – jak powinno wyglądać malarstwo ludzi uwikłanych w XX wiek. Było wyzwaniem“.

Paulina Olszewska