Marek Chlanda, „Numer X”, technika autorska, 1979

Marek Chlanda eksperymentuje z formą i medium, przekraczając tradycyjne granice rysunku. Praca Numer X z 1979 roku wykorzystuje autorską technikę: ołówek, papier oraz elementy trójwymiarowe, takie jak sznurek, futro, nici i taśmę. Centralnym punktem obrazu jest ciemny kwadrat, nawiązujący do suprematystycznej tradycji Kazimierza Malewicza, jednak tutaj uzupełniony i zakłócony przez fizyczne, organiczne elementy, fakturę sznurka i dynamiczne ślady ołówka. Powstaje napięcie między precyzyjnie zakomponowaną geometryczną strukturą a chaotycznymi, niemal destrukcyjnymi dodatkami. To połączenie daje wrażenie, że praca balansuje między porządkiem a dekompozycją.

Delikatna przestrzenność pracy, wzbogacona przez materiały przytwierdzone do płaszczyzny, nadaje mu wymiaru rzeźbiarskiego, co jest istotnym elementem praktyki Marka Chlandy. Artysta często eksploruje granice między dwuwymiarowością a przestrzennością, zapraszając widza do aktywnej percepcji – tutaj włączone materiały są surowe, kruche i podatne na zniszczenie, co podkreśla tymczasowość ludzkiego działania. Jednocześnie jego estetyka, zakorzeniona w duchu modernizmu, podejmuje dialog z historią sztuki, wprowadzając elementy wyłomu i dekonstrukcji.

Natalia Andrzejewska