Alicja Bielawska, „Ćwiczenie I”, 2016, gwasz na papierze, 84 x 59,5 cm
Alicja Bielawska, „Ćwiczenie II”, 2016, kredka na papierze, 84 x 59,5 cm
Jednym z ważnych nurtów modernizacji i aktualizacji zbiorów Galerii Studio jest rozwijanie kolekcji w takim kierunku, by uwzględniała twórczość artystów młodszej generacji. Do nich należy Alicja Bielawska. Bielawska pojawiła się na scenie sztuki w pierwszej dekadzie XXI wieku i zyskała renomę, także ponadlokalną. Artystka ma na swoim koncie znaczne osiągnięcia, jej aktywność z ostatnich lat wskazuje, że przed nią rysuje się niezwykle intrygująca i ciekawa droga twórcza. Nowe prace Alicji Bielawskiej zostały włączone do Kolekcji Galerii Studio w 2023 roku dzięki programowi Narodowa Kolekcja Sztuki Współczesnej Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
W 2022 roku artystka prezentowała w Galerii Studio swoje prace w ramach wystawy „Materia(l)nie. Bielawska Falender”, będącej dialogiem ze znajdującymi się w naszej kolekcji pracami Barbary Falender z cyklu Poduszki erotyczne. Wystawa spotkała się z dobrym odbiorem i ogromnym zainteresowaniem, także z powodu udziału Bielawskiej. Tym samym obecność jej dzieł w Kolekcji Galerii Studio jest naturalną i niezbędną kontynuacją zaistniałej już współpracy.
Alicja Bielawska urodziła się w 1980 roku. Tworzy rysunki i obiekty rzeźbiarskie, jej wystawy mają charakter instalacji przestrzennych. Wykorzystuje tkaninę, ceramikę, drewno, metale. Jej prace są często wizualizacją lub materializacją formy otwartej – na papierze lub w trzech wymiarach. Artystkę interesują zakrzywienia przestrzeni, sposób przeżywania przez człowieka dotykalnego świata, pogranicze między tym, co estetyczne, a użytkowe.
Formy i konstrukcje, które artystka szkicuje na papierze mogą być później transponowane w trzy wymiary, lecz nie musi tak być. Mogą pozostać jedynie hipotetycznymi wizjami, przekształceniami czysto wyobrażeniowych struktur. Nie musimy sprawdzać, czy realnie mogłyby znieść napór siły ciążenia i utrzymać równowagę i czy nie wystarczyłoby lekkie dotknięcie palcem, by wieża z koców albo stos poduszek miękko uderzyły o ziemię. Ważny jest ów moment niepewności. Wywołuje skojarzenie z dziecięcą zabawą w budowanie namiotów – światów rozciągniętych między biurkiem, szafą a kanapą, gdy wewnątrz znanej i zazwyczaj niewielkiej przestrzeni własnego domu, dzięki kilku magicznym zabiegom, udawało się wywołać odczucie mieszkania na prerii, w dżungli lub na bezludnej pustyni. Heterotopia może być bardzo blisko, na wyciągnięcie ręki.
Dwie kompozycje mają w tytule „ćwiczenie”. Jedna z wystaw indywidualnych Alicji Bielawskiej nosiła tytuł „Ćwiczenia z przeplatania czasów i miejsc”. Termin ten implikuje zarówno powtórzenie, jak eksperyment, a ta szczególna podwójność jest kolejną zaletą sztuki Alicji Bielawskiej.
