Piotr Kunce, „Rzeźnia”, litografia, 1972 

Punktem wyjścia do pracy Rzeźnia autorstwa Piotra Kunce z 1972 roku jest zdjęcie z francuskiego tygodnia „Paris Match“, ukazujące egzekucję indyjskich mężczyzn podejrzanych o kolaborację z armią pakistańską w czasie walk o niepodległość Bangladeszu w 1971 roku. Rzuceni na ziemię mężczyźni są zabijani bagnetami przez bengalskich partyzantów. Jeden za drugim. Na fotografiach widać tłum gapiów przypatrujący się scenie, pojawiają się uśmiechnięte twarze. Reporter William Loverance uwiecznił klatka po klatce cierpienie jeńców i ich śmierć. Zdjęcia trafiły do gazety, aby ukazać się oczom czytelnika przerzucającego strony przy porannej kawie. Przyjrzeć się i przenieść wzrok na kolejną stronę z reklamą. Zobaczyć i zapomnieć. Praca Piotra Kunce przypomina o przemocy i okrucieństwie wojny. Stawia znak równości między zwierzętami a ludźmi prowadzonymi na rzeź. Ludzie są tu tak samo bezbronni i bezsilni. Chociaż artysta sięgnął po wielokrotnie reprodukowaną gazetową fotografię, po tylu latach nadal nie traci ona na sile. Zwraca uwagę, że jeśli przemoc wydarzyła się już raz, nie oznacza, że nie wydarzy się ponownie. Historia lubi się powtarzać.

Paulina Olszewska