PAMIĘĆ JEST NASZYM SŁABYM PUNKTEM

OTWARCIE: 12.12.2022, GODZ. 19:00
DZIAŁANIE: 13.12.2022 – 18.12.2022, GODZ. 17:00–19:00
WYSTAWIANIE: 20.12.2022 – 1.01.2023, GODZ. 12:00–19:00
31 grudnia 2022 wystawa czynna do godz. 15:00, zamknięta 24, 25 i 26 grudnia 2022.

28 grudnia o godz. 17:00 zapraszamy na oprowadzanie Wojtka Pustoły i Wojtka Ziemilskiego. Zbiórka w Barze Studio.

Znużyło nas podporządkowywanie sobie rzeczywistości. Z wszystkich stron wyłażą rzeczy już dawno użyte, przeżute, częściowo strawione. Dziadostwo. Co zrobić z tymi gratami, rupieciami, z semiotyczną zgnilizną poprzednich pokoleń?
Spychane w głąb zakurzonych magazynów, rekwizyty udają, że ich nie ma. Wgniatają się w coś w rodzaju szemranego dziedzictwa, dziurawego, niespójnego i przypadkowego. Tak to żyje.
Tak, to żyje. Wyciągnięte na światło gnicie coś znaczy. Ustawia się w formę. Albo o nią prosi, cichutko, dyskretnie jak duch, który tyle potrafił, a teraz sunie beznadziejnie po pałacowych salach.
Gdzie straszyć, jak nie tu? I kiedy, jak nie teraz.
Wywołujemy więc duchy.
Tyle, że robimy to barbarzyńsko, bez ładu ni składu. Nie znamy imion, dat, nasza rozmowa z przedmiotami jest prymitywna: Czy mogę ci jakoś pomóc? – pytam krzesła, a ono, skubane, odpowiada. Krzesło mówi, że chętnie zostanie bardziej krzesłem. Chce być dowartościowane, dopełnione. Nie dziwię mu się – kto by nie chciał.
Tylko jak? Co możemy zrobić?
Bardzo niewiele.
Po pierwsze, nie zmieniać.
Zmieniać tyle, ile jest absolutnie konieczne.
Pomagać.
Być dobrym gospodarzem.
Wspierać rzeczywistość.
Co jest cholernie trudne, bo stare przedmioty (starzy ludzie, stare sprawy) wciąż grożą splotem znaczeń. Są w tych groźbach przerażające i żałosne zarazem. Wierzą w reinkarnację, w recykling, w wieczny powrót. Śmiejemy się z nich – i dajemy im szansę. Czuję tę twoją materię, wiesz? Pomogę ci się w niej odnaleźć. Wtedy stare odruchy powracają: to jest broń, to jest amor, to ładny kryształ.
Rzeczy łączą się w rzeczywistość. Oczywistość rzeczy.
Oczywistość jest w porządku. Niech nawet będzie, że chwiejna, głupia i fikcyjna. Ale pomaga się odnaleźć.
Uznać, że to co jest, jest dobre. Nazwijmy to znaleziskiem. To jest piękne słowo: znalezisko. Coś, co się znalazło, i jest ciężkie jak głaz. Cielsko rzeczy. Nie można przed nim uciec, narzuca się całą swoją mocą. Swoim początkiem i końcem, swoją powierzchnią.
Przyjąć obiekt w całej jego powierzchowności.
O co tu chodzi? Rekwizyt wyjaśnia.
Rekwizyt nie wymaga podejrzliwości. Nie trzeba mu udowadniać fałszywości. Jest samą fasadą. Prostym fenomenem, bez twardego źródła, bez postulowanego gruntu.
To tylko rzecz.
Rzecz, która miała być znacząca w fikcji.
A teraz? Nawet nie fikcja. Takie prawie-nic.
A zarazem, cholera, ta powierzchnia nie przestaje gadać. Nawija i nawija, materia tryska narracjami. Czuję tę twoją materię, wiesz? Pomogę ci się w niej odnaleźć.

“Poznanie przedmiotu scenicznego nie wiąże się tu z jego nazwaniem, czy określeniem jego formy zewnętrznej. Poznanie przedmiotu plastycznego wiąże się z jego materialnym urzeczywistnieniem i określeniem przez aktora na scenie. Stanowi to obiektywną prawdę przedmiotu scenicznego. Jego znaczenia są wartością poetycką, język – sposób wypowiadania się, łączenia elementów obcych, wzajemnie się uzupełniających – jest metodą.” – Józef Szajna

Wojtek Pustoła & Wojtek Zielmilski

WOJTEK PUSTOŁA
Artysta wizualny, autor filmów, rzeźbiarz i scenograf. Urodzony w 1980 roku. Absolwent Wydziału Rzeźby warszawskiej ASP i kierunku Intermedia na UAP w Poznaniu. Swoje instalacje rzeźbiarskie i filmowe prezentował na wystawach w Polsce i za granicą. Autor dokumentu White Cube (2019). Autor rzeźb z marmuru, które tworzy w technice bezpośredniego cięcia. W 2022 roku w Teatrze Studio odbyła się premiera spektaklu Oda do radości, którego jest autorem wspólnie z Wojtkiem Ziemilskim.

WOJTEK ZIEMILSKI
Reżyser teatralny i artysta wizualny. Urodzony w 1977 roku. Jego spektakle były wystawiane w ponad dwudziestu krajach na takich festiwalach jak Ruhrtriennale, Praskie Quadrienniale scenografii, Festiwal Boska Komedia w Krakowie. Zdobył główną nagrodę przeglądu Zürcher Theater Spektakel i nagrodę główną na Fast Forward Festiwal w Dreźnie. W 2022 roku w Teatrze Studio odbyła się premiera spektaklu Oda do radości, którego był autorem wspólnie z Wojtkiem Pustołą.

Koordynacja: Dorota Jarecka
Produkcja: Ewa Grzebyk
Promocja: Marta Sputowska, Majka Duczyńska, Maria Prokesz