Dyskusja jest wydarzeniem towarzyszącym wystawie „Widzenie ciałem”
26 kwietnia 2024, godz. 18.00
Wstęp wolny
Prezentacja i recepcja obrazu ciała w późnej nowoczesności zdominowane są przez perspektywę estetyzującą. Wraz z rozwojem beauty industry wygląd, rozmiar i kształt ciała są potencjalnie otwarte na dekonstrukcję. Poczucie władzy nad wyglądem zbiega się z poczuciem zdolności do przekształcania go w najbardziej charakterystyczny znak własnego zindywidualizowanego „ja”. Mechanizmy dyscyplinowania ciała opierające się kiedyś w głównej mierze na wartościach etycznych i zdrowotnych, czerpią dzisiaj z filozofii wolnego rynku i jego nierealistycznych standardów piękna, porno estetyki. Neoliberalna kultura samokontroli nadzoruje „piękne ciała”, oferując kosmetyczne technologie i utrwalając wizerunek ciał zarazem plastycznych, jak i plastikowych.
Główną osią wystąpienia jest refleksja nad „projektem” ciała jako szczególnym wyzwaniem w sferze prywatnej i publicznej. Dyskurs teoretyczny uzupełnia analiza wywiadów na temat postrzegania cielesności z kobietami i mężczyznami w wieku od 18 do 89 lat oraz wywiadów eksperckich z lekarzami chirurgii i ginekologii plastycznej. Przedstawione wyniki są obrazem estetycznych reżimów cielesnych w kontekście wieku i płci ze szczególnym uwzględnieniem tematu inwazyjnych praktyk oraz „tworzenia nowych ciał” w kulturze rywalizacji, samorealizacji, samospełnienia.
Mariola Bieńko – dr hab., socjolożka, profesor uczelni w Katedrze Studiów Rodziny i Patologii Społecznej w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się problematyką socjologii życia rodzinnego, bliskich związków, wychowania i edukacji seksualnej oraz zagadnieniami cielesności i ekspresji seksualności w doświadczeniach i praktykach życia codziennego.
