Początkowo performans G R A N I C A miał zaistnieć jako dokument o Antoninie Romanovej. Wojna zatrzymała performerkę na froncie, ale to nie znaczy, że nie mogła być z nami jeszcze w innej odsłonie. Praca nad G R A N I C Ą zaprowadziła mnie w totalnie nowe miejsce\pole do którego zaprosiłam Olene Matoshniuk (premierowa odsłona), malarkę, kobietę mocno wspierającą artystki z Ukrainy, zamieszkałe w Polsce. Wszystko to, dokonało się za sprawą Jarosława Freta, który słysząc historię Romanovej, przekonał mnie abym ją przywołała, uobecniła.

G R A N I C A jest o tworzeniu nowego, intymnego języka [Nie]Obecnych, gdzie przysłowiowy „drut kolczasty” zanika. Pisząc „drut kolczasty”, pragnę przywołać obraz dialogu więźnia/więźniarkę ze światem zewnętrznym, albo uchodźców za owym drutem. Cały czas wydobywa się głos, że chcielibyśmy człowieczeństwa a nie drutu kolczastego.

G R A N I C A oscyluje na skraju performansu z rytuałem i uroczystością. Na naszych oczach staje się „obrzędem przejścia” czyli momentem „odebrania i nadania” jednocześnie. Tworzy nowe pole, gdzie czas jest już tylko ruchomym obrazem wieczności.

G R A N I C A nabrała ostateczny kształt podczas prezentacji w Szkocji na Edinburgh Festival Fringe, grana przez Antoninę Romanovą i Monikę Wachowicz we współpracy z Jarosławem Fretem, prezentowana jako Studio Wachowicz/Fret.

Projekt powstał z potrzeby dawania głosu tym, których głos jest w zawieszeniu.
Monika Wachowicz

G R A N I C A otrzymała główną nagrodę 𝗧𝗵𝗲 𝗦𝗰𝗼𝘁𝘀𝗺𝗮𝗻’𝘀 𝗙𝗿𝗶𝗻𝗴𝗲 𝗙𝗶𝗿𝘀𝘁 2024 na Edinburgh Festival Fringe oraz nomiację do The Brighton Fringe Excellence Award at Edinburgh Fringe Festival 2024.

Produkcja: Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu i Monika Wachowicz Studio Ciała i Emocji

Pokaz premierowy: Sala Teatru Laboratorium w Instytucie im J. Grotowskiego we Wrocławiu. 2.04.2023