W indonezyjskiej wiosce Bengkala na wyspie Bali niemal wszyscy mieszkańcy, słyszący i głusi, umieją posługiwać się lokalnym językiem migowym kata kolok. Znane nam podziały na sprawnych i niesprawnych są tam zawieszone. Jak czuje się ktoś odwiedzający tę wspólnotę, w której norma jest znacząco przesunięta?

Społeczność Bengkali jest inspiracją dla artysty performera, Daniela Kotowskiego, w jego pracy dla STUDIO zatytułowanej „Scenografia głosów”. Działanie Kotowskiego będzie opierać się na odwróceniu dyskursu władzy, jaką posiadają osoby uznawane za sprawne. Daniel będąc osobą głuchą jest często postrzegany automatycznie jako osoba niema. W swoim performansie stanie się tym, który mówi – „głośnikiem”, którego dźwięki będą interpretowane przez aktorów i aktorki. Pytaniem centralnym projektu jest: na ile człowiek jest w stanie wytwarzać swoją podmiotowość poza dyskursem władzy, który wpływa na ciała? Być może, aby dostrzec pewne granice wyraźniej trzeba odwrócić hierarchię i ujawnić jej absurd.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego