Prace Jadwigi Maziarskiej „Transfert” (1980) oraz relief bez tytułu (1965) z Kolekcji Galerii Studio na wystawie w Muzeum Susch!
„Assembly” to pierwsza obszerna retrospektywa Jadwigi Maziarskiej (1913–2003) prezentowana poza Polską. Z tej okazji Muzeum Susch zgromadziło najważniejsze prace z jej różnorodnego dorobku artystycznego. Tytuł wystawy „Assembly” odnosi się do podejścia Maziarskiej jako „inżynierki i majsterkowiczki” – zarówno w zakresie materiałów, jak i metod twórczych. Podejście to zaowocowało powstaniem abstrakcji, która wymykała się kategoriom obowiązującym na powojennej polskiej scenie artystycznej.
Maziarska studiowała w Krakowie (1934–1939) i tam mieszkała. Była członkinią kolektywu artystycznego Grupa Krakowska, założonego przez Tadeusza Kantora. Mimo to była uważana za outsiderkę, skupioną na odważnych, progresywnych i intermedialnych eksperymentach.
Od 1946 roku artystka zaczęła wzbogacać fakturę swoich obrazów. Rok później stworzyła swoją pierwszą pracę tekstylną, wplatając nieregularne kawałki wielokolorowej tkaniny o różnych splotach. Jej obrazy – unikalne i kruche obiekty – często powstawały z efemerycznych materiałów, takich jak wosk, piasek czy kasza. Inspiracje czerpała z nauki, fenomenologii, masowej fotografii, drukowanych reprodukcji oraz wycinków z gazet, które wykorzystywała do budowania autonomicznych struktur.
Eksperymenty Maziarskiej w dziedzinie malarstwa materii były pionierskie – wyprzedzały podobne działania nie tylko innych polskich, ale także zachodnioeuropejskich artystów.
Za życia Maziarskiej większość krytyków pomijała kluczową rolę fotografii w jej twórczości oraz znaczenie jej wyjątkowej kolekcji, znanej dziś jako „Atlas Maziarskiej”. Atlas ten składa się z fotograficznych szkiców, wycinków z gazet, ilustrowanych czasopism i podręczników akademickich, które artystka gromadziła przez lata. Służył jej zarówno jako narzędzie do zrozumienia rzeczywistości, jak i jako swoista pomoc naukowa. Artystka wykorzystywała go do włączania świata zewnętrznego do swojej twórczości, nadając nowe znaczenia znanym obrazom.
Takie podejście sprawia, że prace Maziarskiej pozostają aktualne również współcześnie. Jej proces twórczy, zakorzeniony w fizyczności zestawiania, koresponduje z aktualnymi koncepcjami reprodukcji i nowoczesności.
Tekst o wystawie oraz zdjęcia ekspozycji dzięki uprzejmości organizatorów.
Więcej informacji na stronie Muzeum Susch.