Empuzjon

Przyjazd młodego kuracjusza, Mieczysława Wojnicza, do sanatorium w Görbersdorfie (dzisiejsze Sokołowsko) zbiega się z pewną tajemniczą śmiercią. Wojnicz, przejęty widokiem trupa, szybko poznaje inną tajemnicę: w okolicach Pensjonatu dla Panów w niewyjaśnionych okolicznościach regularnie giną mężczyźni.

Przyjazd młodego kuracjusza, Mieczysława Wojnicza, do sanatorium w Görbersdorfie (dzisiejsze Sokołowsko) zbiega się z pewną tajemniczą śmiercią. Czy to przypadkowy zbieg okoliczności? Dlaczego ochoczo rozmawia się tu na każdy inny temat, ale nie o zaginionych ludziach? Czego boją się mieszkańcy pensjonatu dla panów? Młody kuracjusz niepewnie wkracza na terytorium zajęte przez mężczyzn przekonanych o swojej mądrości. Każde spotkanie, suto zakrapiane nalewką Schwärmerei, to przecież doskonała okazja do rozpraw o sztuce czy filozofii, a w ostateczności – wyższości mężczyzn nad kobietami. Tymczasem nagrobki na pobliskim cmentarzu okazują się niepokojąco do siebie podobne. Może kolejne tyrady są jedynie próbą ukrycia lęku przed tajemniczą siłą, która odpowiada za unoszącą się w powietrzu śmierć? Zegar tyka, otaczający sanatorium las staje się coraz bardziej złowieszczy, zbliża się pierwsza listopadowa pełnia księżyca, wilgotne powietrze przenika odór rozkładu, a Wojnicz wciąż nie wie, dlaczego wszystkie oczy (nie tylko te ludzkie) skierowane są na niego… I dlaczego ze wszystkich możliwych zakamarków wydobywa się ten niepokojący głos? Czy ktoś jeszcze go słyszał? Gdzie należy spojrzeć, żeby zobaczyć ukrytą twarz tutejszego pejzażu?

Teatralna adaptacja pierwszej po Nagrodzie Nobla powieści Olgi Tokarczuk to doskonała okazja do zastanowienia się nad tym, co tak naprawdę wiemy o świecie, a co pozostaje poza naszym wzrokiem. Reżyser i autor adaptacji, Robert Talarczyk, sięga po „horror przyrodoleczniczy” noblistki, by zajrzeć tam, gdzie czają się nasze najbardziej uśpione lęki.

 

 

Teksty wokół premiery Empuzjonu:

Wojciech Śmieja
ŚMIECH EMPUZY → przeczytaj tekst tutaj

Ryszard Koziołek
UCZTA Z MĘŻCZYZN NA CZARODZIEJSKIEJ GÓRZE → przeczytaj tekst tutaj

 


To kolejna, po monodramie „Byk” na podstawie tekstu Szczepana Twardocha, koprodukcja STUDIO z Teatrem Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach i Instytutem im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu.

Koproducenci:
Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach
STUDIO teatrgaleria w Warszawie
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu

Partner:

Polskie Wydawnictwo Muzyczne PWM

PRAPREMIERA:
12 maja 2023 Teatr Śląski
19 maja 2023 STUDIO teatrgaleria
23 czerwca 2023 Instytut im. Jerzego Grotowskiego

 

 

Robert Talarczyk w rozmowie z Agą Kozak z cyklu „Teatr od Kuchni”:

Twórcy

Adaptacja powieści Olgi Tokarczuk

„Empuzjon”

adaptacja i reżyseria

Robert Talarczyk

muzyka

Wojciech Kilar (w opracowaniu Adama Wesołowskiego)

scenografia, kostiumy i reżyseria światła

Katarzyna Borkowska

choreografia

Kaya Kołodziejczyk

dramaturgia

Miłosz Markiewicz

wideo-art

Wojtek Doroszuk

przygotowanie iluzjonistyczne

Paweł Kwiecień

konsultacje literackie

Ryszard Koziołek

asystenci reżysera

Michał Piotrowski, Mateusz Worek

kierowniczka produkcji (STUDIO)

Justyna Pankiewicz

asystentka produkcji (STUDIO)

Martyna Rakowska

inspicjentka (STUDIO)

Aleksandra Śliwińska

kierowniczka produkcji (TEATR ŚLĄSKI)

Małgorzata Długowska-Błach

asystentka produkcji (TEATR ŚLĄSKI)

Dorota Damiec

statyści i epizodyści

Tomasz Boczkowski, Tomasz Bogumił, Sergiusz Gajcy, Michał Kabas, Jacek Łukasiuk, Michał Osicki, Marcin Skorek, Leszek Swat

Obsada

Jakub Fret

Grzegorz Przybył / Marcin Gaweł

Dariusz Maj

Michał Piotrowski

Wiesław Sławik

Mateusz Smoliński

Krzysztof Strużycki

Marcin Szaforz

Artur Święs (nagranie video)

Mateusz Znaniecki

Recenzje

Tomasz Miłkowski / Tygodnik Przegląd

„Empuzjon” na scenie nie jest aż tak mroczny, jak w powieści – cóż, zawsze większe wrażenie czyni niedopowiedzenie, choć trzeba przyznać, że zarówno dekoracja, jak i oprawa muzyczna i aktorsko wycyzelowane postacie budzą uznanie. Kto wie, może to nawet najlepsza adaptacja teatralna prozy Tokarczuk, a na pewno jedna z lepszych prób przełożenia jej prozy na teatr. Czytaj więcej...

Witold Mrozek / Gazeta Wyborcza

Spektakl w reżyserii Roberta Talarczyka jest zwarty, konsekwentnie posuwa się do przodu, od jednego skondensowanego obrazu do kolejnego.(..) To solidna robota, mimo pewnych przesunięć względem oryginału bardzo mu wierna – a zarazem dość klasyczna w stylu. Czytaj więcej...

Małgorzata Klimczak / Dziennik Teatralny

To na pewno pomysłowa inscenizacja, w której silni i pewni siebie bohaterowie okazują się słabi, a ci uznawani za słabych ostatecznie odnoszą zwycięstwo, przedewszystkim moralne. Tajemnica, którą nosi Wojnicz, ostatecznie okazuje się jego siłą. I mimo zła i grozy, która nam towarzyszy, ja uważam ten spektakl za pokrzepiający serca. Czytaj więcej...

MAGDALENA FIGZAŁ-JANIKOWSKA / teatralny.pl

Oglądamy zatem prawdziwy „horror przyrodoleczniczy” ze wszystkimi wyznacznikami tego osobliwego gatunku: mrocznymi, bladymi twarzami kuracjuszy, grozą nieokiełznanej przyrody, doświadczanej dzięki efektom wizualnym i dźwiękowym, wyzwalającą utajone żądze halucynogenną nalewką Schwärmerei, zjawami o osobowych i bezosobowych kształtach, wreszcie z budującą napięcie muzyką Wojciecha Kilara (...). Sceniczny obraz Görbersdorfu momentami wydaje się bardziej tajemniczy i niebezpieczny niż ten w powieści. Przede wszystkim jednak jest bardziej namacalny, sensualny, wciągający. Czytaj więcej...

Magdalena Nowacka-Goik / Dziennik Zachodni

Niewątpliwie zaletą spektaklu jest jego strona wizualna. Co istotne, w dużej mierze odpowiadają za nią kobiety. A istotne m.in. dlatego, że to spektakl, którego bohaterami są mężczyźni, ich strachy, także (a w zasadzie przede wszystkim) przed kobiecym pierwiastkiem. Mężczyźni próbują oczywiście zwalczyć te obawy ironią, cynizmem, filozofią, racjonalizmem itp. A nie tłem tych rozpaczliwych prób, ale warstwą dominującą jest scenografia, kostiumy, reżyseria świateł - autorstwa Katarzyny Borkowskiej oraz choreografia, którą stworzyła Kaya Kołodziejczyk. Plus męskie spojrzenie Wojtka Doroszuka (wideo-art). Czytaj więcej...

Krystian Węgrzynek / ślązag.pl

Możliwe, iż da się oglądać Empuzjon jako dreszczowiec w stylu retro. Można by wtedy przyglądać się historii studenta-suchotnika ze Lwowa, który ma stać się ofiarą seryjnego mordercy. Można by koncentrować się na śledztwie prowadzonym przez kuracjusza Waltera Fromma (świetny Dariusz Maj). Można dać się ponieść atmosferze narastającego przed kolejną planowaną zbrodnią przerażenia, ale… twórcy przygotowali dla nas o wiele więcej. Zagadka kryminalna jest tylko pretekstem do podjęcia znacznie ciekawszego dochodzenia, dochodzenia do prawdy o ludzkiej naturze. Czytaj więcej...

 

KASA BILETOWA

 

w okresie świątecznym kasa nieczynna i brak dyżuru telefonicznego:

24, 25, 26 grudnia
31 grudnia, 1 stycznia

 

w tygodniu: poniedziałek—piątek
czynna na godzinę przed spektaklem
dyżur telefoniczny w godzinach 12.00–18.00

 

w weekendy: sobota—niedziela
czynna w godzinach 14.00–19.00
oraz na godzinę przed spektaklem

 

 

KONTAKT

dyżur telefoniczny: +48 505 106 891
email: bilety@teatrstudio.pl

 

BILETY ONLINE

Bilety na spektakle → dostępne online bez dodatkowych prowizji.

 

GALERIA STUDIO

w okresie świątecznym nieczynna:
24, 25, 26 grudnia
31 grudnia
oraz poniedziałki 23, 30 grudnia, 1, 6 stycznia

 

w trakcie trwania wystaw czynna:
wtorek – niedziela 12:00 – 19:00

 

PARKING

Do 15 min.: bezpłatnie
Do 30 min.: 6 zł
Każda rozpoczęta godzina: 8 zł

więcej PARKING PKiN

 

 

STUDIO teatrgaleria

Pl. Defilad 1
Pałac Kultury i Nauki
00-901 Warszawa

Organizatorem Teatru jest m. st. Warszawa.